سلام
این بیست روز ایام فاطمیه هم عالمی دارد برای خودش اگر بفهمیم...
یک سخنرانی از حاج آقا پناهیان رو بودم مطالب باارزشی گفت که برای من شخصا جای تامل داشت.
گویابعد از رحلت حضرت رسول (که صلوات خاصه خداوند بر ایشان و آل شان ببارد) جناب جبرییل روح الله نزد حضرت فاطمه زهرا (که رحمت ابدی خداوند بر ایشان و پدرشان و شوهرشان و دو پسرشان ببارد) می آمدند و ایشان رو از وقایعی که در آینده رخ میدهد تا انتهای عمر دنیا آگاه میکنند (ظاهرا آنچه جبرییل می گفته را حضرت امیرالمومنین هم مینوشتند که کتاب بزرگی می شود) انطور که بر می آید حضرت صدیقه طاهره خیلی به احوال امت شان اهمیت می دادند و دنبال می کردند . شما نگاه کنید یعنی ایشان هزار و چهارصد سال پیش از حال ما با خبر بودند.این چه دلیلی میتواند داشته باشد؟ آیا غیر از این بوده که حضرت به ما علاقه و محبت داشتند؟ غیر از این یوده که بخاطر این محبت نسبت به ما نگران بودند؟
اما ما چطور ؟ آیا ما به ایشان علاقه داریم؟ احساس ما نسبت به فاطمه زهرا محبت و مودت است؟ یا یک احترام صرف بخاطر اینکه از ایشان یک خدای پاکیها و حیا و عفت دست نایافتنی ساخته ایم؟
اینقدر دلیل برای محبت و مودت نسبت به فاطمه اطهر وجود دارد که حتی اگر ایشان صدوهشتاد سال هم عمر پر برکت میکردند و به دور از هیچ آزار و اذیتی و هیچ واقعه ی دلخراشی در کمال عزت و احترام به مرگ طبیعی رحلت می نمودند باز باید دلهامان مالامال از محبت و مودت ایشان می بود و اگر از آن مودت می مردیم هم ارزش داشت.
اگر کربلا نمیگذارد دین از بین برود فاطمیه نمی گذارد دین یک ذره از مقام و منزلت خود در عرش الهی پایین بیاید.
سلام بر تو.....
